به گزارش سرمایه ایرانی،دوشنبه هفته گذشته رحیم سرهنگی، مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش در خصوص مراحل راه‌اندازی بورس بین‌الملل گفت: فرآیند راه‌اندازی بورس بین‌الملل در ابتدای امر قرار است به واسطه هماهنگی بین سازمان بورس با بورس کالا آغاز شود، به همین منظور مذاکراتی را با مسئولان این بازار کالایی و تولیدکنندگان برای عرضه محصولات انجام داده‌ایم.
اکنون ساختمان بورس بین‌الملل نیز مشخص شده است، همچنین برای آنکه بتوانیم بازار خود را شناسایی کنیم مذاکراتی با کشورهای عربی از جمله قطر، عمان ، امارات و… داشته‌ایم. از جمله چالش‌های عمده راه‌اندازی بورس بین‌الملل می‌توان به نبود تجربه مشابه در این حوزه و بررسی ابعاد مختلف آن اشاره کرد، امید می‌رود در سال ۱۴۰۳ اولین عرضه‌ها را باتوجه به آماده‌سازی نهایی زیرساخت‌ها در این بازار داشته باشیم.
از دولت قبل موضوع راه‌اندازی بورس بین‌الملل به عنوان پنجمین بورس رسمی کشور مطرح شده و قرار بود این بازار به محل تلاقی و مذاکره سرمایه‌گذاران خارجی و جذب سرمایه‌های خارجی به کشور تبدیل شود، با این حال از سال ۹۷ که راه‌اندازی این بازار به صورت رسمی اعلام شد، خبری از راه‌اندازی آن نبود و حالا در تازه‌ترین تحول، سال ۱۴۰۳ به عنوان سال تاسیس بورس بین‌الملل وعده داده شده است.
از خرید و فروش ارزهای کشورهای گوناگون برای انجام واریزهایی که یک کشور به کشوری دیگر انجام می‌دهد یا خرید و فروش ارزهای ملی کشورها توسط معامله‌گران، تا خرید و فروش کالاهای اساسی یا گرانبها و حتی معامله سهام شرکت‌هایی که سهام آنها برای عرضه به عموم به بورس وارد شده است، همه و همه در این بازار بزرگ بین‌المللی قابل انجام است.
همچنین ممکن است کشورها برای تسویه بدهی تجاری خود به دیگر کشورها، سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها یا حتی دیگر اهداف، نیاز به پرداخت مبالغی با پول رایج کشور دوم را داشته باشند. از طرفی صادرکنندگان و واردکنندگان کالاها، شرکت‌ها و یا اشخاص نیز ممکن است مشابه حالت قبل تمایل به ارسال پول داشته باشند. در بورس بین‌الملل می‌توان بدون دردسر این تبادلات مالی را بین دو یا چند پول رایج انجام داد.
این در حالی است که سال گذشته اعلام شد بورس بین‌الملل در هماهنگی کامل با دیگر بورس‌ها می‌تواند به عنوان مهمترین ساز و کار جذب، تأمین و تضمین منابع ارزی برای طرح‌های سرمایه‌گذاری خارجی ایفای نقش کند؛ ساز و کاری که به عنوان یکی از پیش‌نیازهای اساسی مشارکت سرمایه‌گذار خارجی به شمار می‌رود.
بازار کشش راه‌اندازی بازاری جدید را ندارد. اما اگر بتوانیم تسهیلاتی منطقی و جذاب فراهم کنیم که برای سرمایه‌گذاران خارجی انگیزه ایجاد کند، می‌تواند برای بورس مناسب باشد که فعلا با توجه به چشم‌انداز سیاسی و ریسک‌های بین‌المللی ایران بعید است.
در این بین جذب نقدینگی بیشتر ارزی که در مقایسه با سرمایه‌های ریالی از شکنندگی پایینی برخوردار است و همچنین نقدشوندگی بالایی را به خود اختصاص داده، باعث می‌شود سرمایه‌گذاری در این بازار از کارایی و سودآوری بیشتری برخوردار شود و در صورتی که بورس بین‌الملل برخلاف تحریم‌ها و چالش‌های فعلی در عرضه و جذب سرمایه‌گذاران موفق عمل کند، می‌تواند منشأ درآمدهای ارزی برای کشور باشد.
پیش از این در گزارشی به بررسی رینگ صادراتی بورس کالا پرداختیم. آمارها نشان می‌دهند هم عرضه‌کنندگان و هم خریداران در دو سال اخیر از کالاهای این رینگ استقبال کرده‌اند و تنوع کالاها در این رینگ نیز افزایش یافته است. این بدان معناست که از منظر کالایی شرایط هرچند کند به سمت بهبود حرکت می‌کند، اما در سایر بخش‌ها اعم از ارز، اوراق و سایر ابزارها هنوز تجربه‌ای نداریم. این موضوع به خصوص زمانی که کشور در شرایط تحریم قرار دارد و با کمبود منابع ارزی روبه‌رو است، سخت‌تر نیز خواهد شد.
ورود سرمایه‌گذاران خارجی و تبادل ارزی در حال حاضر با قیمت‌های گزاف و سنگین صورت می‌گیرد و خیلی از نقل و انتقالات پولی بدون صرف مبالغی به عنوان هزینه تبدیل و انتقال محال است که باعث شده هزینه‌ها از این محل از حدود ۴ درصد در سال‌های قبل از تحریم به ۳۰ درصد برسد. بنابراین تهدیدهای جدی در برابر بورس بین‌الملل وجود دارد که باید اقداماتی برای آن اندیشید زیرا راه‌اندازی این بازار بدون در نظر گرفتن چالش‌های موجود تنها در حد یک ظاهرسازی و شعار باقی خواهد ماند.
به خصوص آن که ارزش بازار سرمایه نیز به اندازه‌ای نیست که مورد توجه سرمایه‌گذاران خارجی قرار بگیرد. با این حال در صادرات کالا ممکن است موفقیت‌هایی حاصل شود؛ نقل و انتقال منابع ارزی از این بورس می‌تواند در بخش صادرات کالا خودنمایی کند.
شماره ۵۱۴ هفته نامه اطلاعات بورس
منبع خبر : سرمایه ایرانی
