به گزارش پایگاه خبری سرمایه ایرانی، تنوع فراوان گونه‌های گیاهان دارویی در ایران، کشور ما را به پنجمین تولیدکننده و صادرکننده گیاهان دارویی تبدیل کرده است، این محصولات به لحاظ دارا بودن خاصیت دارویی در جهان مشتریان بی‌شماری هم پیدا کرده‌اند، در واقع با تأکیدی که سازمان بهداشت جهانی در جایگزینی تدریجی مواد طبیعی به‌جای مواد شیمیایی داشته است بیش از ۸۰ درصد مردم جهان به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه و نواحی فقیر و دور افتاده عمده‌ترین نیازهای درمانی خود را از گیاهان دارویی تأمین می‌کنند.
از طرفی هم با تبلیغات گسترده این سال‌های اخیر در معرفی فواید استفاده از داروهای گیاهی و اثبات اثرات مخرب و جانبی داروهای شیمیایی گرایش عموم جامعه به‌طرف درمان‌های گیاهی و فرآورده‌های طبیعی رفته است، در همین راستا با توجه به استقبال قابل توجه از این گیاهان، بسیاری از کشورهای مختلف اقدام به سرمایه‌گذاری در کشت و تولید انبوه گیاهان دارویی و استفاده از این گیاهان در صنایع دارویی، بهداشتی و غذایی کرده‌اند.
در ایران نیز سازگاری گیاهان دارویی با شرایط سخت آب و هوایی، اشتغال‌زایی و در درآمد حاصل از تولید گیاهان دارویی ضرورت سرمایه‌گذاری در کشت این گیاهان را به‌ویژه در استان‌هایی چون اصفهان که گرفتار خشک‌سالی شده‌اند افزایش داده است، به‌طوری‌که گفته می‌شود تا سال ۲۰۵۰ درآمد حاصل از صادرات و تولید گیاهان دارویی کشور ۵۰ تریلیون خواهد بود.
صادرات گیاهان دارویی از ضروریات است
همان‌گونه که اشاره شد ایران، دارای ظرفیت قابل‌توجه در تولید گیاهان دارویی است و ضرورت دارد سهم خود را در تجارت این محصولات افزایش دهد، به‌ویژه آنکه گیاهان دارویی به‌عنوان جایگزین مناسبی برای محصولات کشاورزی آب بر شناخته‌شده‌اند. از طرفی با روی آوردن مجدد مردم به‌خصوص کشورهای پیشرفته به استفاده از فرآورده‌های گیاهی و مصرف روزافزون آن در جهان، چه در صنعت داروسازی و چه در صنایع غذایی و آرایشی – بهداشتی و با توجه به تنوع آب و هوایی کشور ایران و امکان رویش اکثر گیاهان در آن، فرصتی بی‌نظیر نصیب ما شده است.
در این زمینه اصفهان در مقایسه با سایر استان‌ها جایگاه قابل قبولی را تاکنون در تولید گیاهان دارویی باکیفیت متعلق به خود کرده است. به‌طوری‌که با سطح زیر کشت پنج هزار و ۸۰۰ هکتاری کشت این گیاهان و میزان تولید، ۶۵ هزار تن، توانسته است رتبه پنجم سطح زیر کشت گیاهان دارویی را به خود اختصاص داده است. البته صادرات حدود دو میلیون دلاری گیاهان دارویی از استان اصفهان در سال گذشته، خود گویای درآمدزایی و توجه نسبت به تولید این محصول در سال‌های گذشته بوده است.
استان اصفهان سهم بالایی در تولید گیاهان دارویی در سطح کشور دارد، به طوری که بیش از ۷۵ درصد از گونه‌های گیاهی کشور در اصفهان تولید می‌شود که گل محمدی و زعفران وضعیت بهتری نسبت به سایر گیاهان دارویی دارند. بر اساس گفته کارشناسان، این دو گیاه گل محمدی و زعفران در سال درمجموع ۱۱ هزار و ۴۲۰ هکتار و به تفکیک شامل سه هزار و ۹۵۰ هکتار گل محمدی و سطح زیر کشت زعفران، هزار و ۶۷۰ هکتار و میزان تولید، ۱۰ تن است.
واقعیت آن است علاوه بر آنکه با گسترش کشت گیاهان دارویی درآمدزایی مناسبی برای کشور ایجاد می‌شود مصرف آب گیاهی مانند زعفران در مقایسه با محصولات زراعی تا یک‌سوم کاهش می‌یابد وبه این دلیل است که یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مسئولان و فعالان این بخش، تولیدات گیاهان دارویی برای صادرات است.
جایگاه گیاهان دارویی در بین مردم شناخته شده است
احمدرضا رئیس‌زاده، رئیس مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی استان اصفهان در گفتگویی اظهار می‌کند: هزار گونه گیاهان دارویی در دنیا وجود دارد که گونه‌های زیادی از آن در ایران و به تبع در استان اصفهان وجود دارد، از بین این تعداد گونه که در اصفهان وجود دارد مهم‌ترین آنها شامل گل محمدی و زعفران است و با این اوصاف اصفهان از لحاظ تولید این دو محصول گیاهی رتبه چهارم را به دست آورده است.
وی خاطرنشان می‌کند: با وجود کم‌آبی که در استان اصفهان ایجاد شده است شرایط مناسبی برای تولیدات گیاهان دارویی پدید آمده و لازم است از این شرایط استفاده درستی شود.
رئیس مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی استان اصفهان یادآور می‌شود: به دلیل رخ دادن خشک‌سالی این سال‌ها در اصفهان، توسعه تولید گیاهان دارویی از سیاست‌های استانی بوده است، بر این اساس چنین هدف‌گذاری شده که حرکت کشاورزان از سوی محصولات زراعی پرآب به‌طرف گیاهان کم آب چون گیاهان دارویی برود و البته اقلیم اصفهان هم با توجه به چهارفصل بودن، به‌گونه‌ای است که می‌توان انواع گیاهان دارویی را در آن پرورش داد.
رئیس‌زاده اظهار می‌کند: در شرایط کمبود آب می‌توانیم با کشت این‌گونه محصولات، همان صرفه اقتصادی که از محصولات پرآب به دست می‌آید را داشته باشیم به‌خصوص که جایگاه گیاهان دارویی نیز در بین مردم شناخته‌شده است.
وی در ارتباط با پراکندگی گونه‌های گیاهان دارویی در استان اصفهان می‌گوید: شهرهای مختلف چون نجف‌آباد، کاشان، نطنز، سمیرم، خور و بیابانک و فریدون‌شهر در تولید این گیاهان سرآمد هستند، اما علی‌رغم تولیدات مناسب گیاهان دارویی که تقریباً به ۷۵ هزار تن می‌رسد، صادرات چندانی به بازارهای هدف نبوده است.
به گفته رئیس مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی استان اصفهان، سال گذشته صادرات گیاهان دارویی استان به وزن یک هزار و ۱۹۶ تن و ارزش دو میلیون دلار بود که شامل گلاب، عرقیات، گل و غنچه گل محمدی، شیرین بیان، زعفران، صمغ باریجه و آنغوزه و موسیر می‌شد.
رئیس‌زاده در پاسخ به اینکه کشورهای هدف برای صادرات این محصولات کدام بوده‌اند، تصریح می‌کند: صادرات به کشورهای فرانسه، آلمان، پاکستان، هند، کویت، امارات، روسیه، چین، بحرین، عمان، افغانستان، چین، سوئد و عراق انجام گرفت.
وی در ارتباط با نقاط ضعف کشت این محصول توضیح می‌دهد: شرایط تولید مناسب است اما در بخش بازرگانی ضعف‌هایی وجود دارد. من‌جمله در صادرات، برند سازی، بازاریابی و بسته‌بندی مناسب مشکلاتی است که باید نسبت به رفع آنها توجه داشت.
رئیس مدیر امور باغبانی جهاد کشاورزی استان اصفهان می‌گوید: درصورتی‌که بستر مصرف، صادرات یا تبدیل فرآوری فراهم باشد؛ کشت گیاهان دارویی از لحاظ اقتصادی برای کشاورز صرفه دارد، ازاین‌رو برای توسعه چنین صنعتی در اصفهان لازم است به فرآوری و بسته‌بندی این محصول توجه ویژه‌ای شود و اگر بازار مصرف آن فراهم شود می‌توان سود خوبی از تجارت این گیاهان به دست آورد.
رئیس‌زاده با اشاره به صادرات محصولات گیاهی استان اصفهان به دیگر استان‌ها اظهار می‌کند: برای سودآوری باید از سطح تجارت داخلی فراتر رفت و به بازارهای جهانی دست یافت.
منبع خبر : ایمنا
