تحریم جهانی برندهای اسرائیلی، راهی برای کاهش قدرت اقتصادی تل‌آویو
حمید حاج اسماعیلی، کارشناس بازار کار در گفت‌و گو با خبرنگار سرمایه ایرانی اظهار کرد: در مقایسه با گذشته، شرایط اقتصادی جهان امروز تفاوت‌های بنیادینی پیدا کرده است و این اندیشه که کشورها بتوانند به شکل انحصاری، تمامی نیازهای خود را در داخل مرزها خودتولید کنند، دیگر جایگاهی در مناسبات جهانی ندارد و از منظر اقتصادی نیز قابل قبول و عملی به‌شمار نمی‌رود، اما آنچه در فضای کنونی اقتصاد جهان رخ می‌دهد، بر مبنای اشتراک منافع، صرفه اقتصادی و امکانات خاص فناوری استوار است؛ اشتراکی که بر مبنای منافع مشترک و شرایط تکنولوژیک، کشورها را ناگزیر به همکاری متقابل در عرصه‌های گوناگون اقتصادی ساخته است.
وی افزود: البته آنچه درباره رابطه ایران و اسرائیل مطرح می‌شود، مسئله‌ای متفاوت و خاص است و شکی نیست که برخی برندها، محصولات و حتی مواد اولیه وجود دارند که شاید با نام شرکت‌های مختلف اروپای غربی وارد بازار جهانی شوند و منشأ یا مالکیت آن‌ها به اسرائیل بازگردد. ایران نیز به دلایل مشخص، رغبتی به مصرف و واردات این کالاها ندارد و البته این اقلام بدون تمایل در کشور وارد می‌شوند و این حساسیت‌ها از گذشته وجود داشته است و معتقدم مسئولان، بیش از عامه مردم نسبت به این موضوعات حساسیت نشان داده و آن‌ها را پیگیری کرده‌اند.
کارشناس بازار کار تصریح کرد: آنچه در نزاع و تقابل ایران و اسرائیل برجسته است، فراتر از مسائل اقتصادی است؛ موضوع، ماهیتی ویژه دارد که نباید آن را با مسائل اقتصادی درآمیخت یا تصور کرد پیگیری و کنترل ورود کالاهای اسرائیلی به ایران، می‌تواند فشار ویژه‌ای بر آن رژیم وارد سازد، عرصه جنگ و تقابل اصلی ما در حوزه‌های دیگری است که باید توجه بیشتری به آن‌ها معطوف شود و در عرصه دیپلماسی، اهمیت موضوع به مراتب فراتر از مسائل اقتصادی است. چنانچه ایران بتواند در عرصه دیپلماسی و روابط بین‌الملل، حقانیت و حاکمیت خود را اثبات و به جهانیان بقبولاند، بی‌تردید شرایط برای اسرائیل دشوارتر خواهد شد و محدودیت‌های بیشتری را تجربه خواهد کرد و این می‌تواند گونه‌ای از رفتارها و تجاوزگری‌هایی که رژیم اسرائیل سالیان متمادی نه فقط نسبت به ایران، بلکه علیه بسیاری از کشورهای دیگر انجام داده و احتمال ادامه آن‌ها در آینده نیز وجود دارد، با محدودیت بیشتری مواجه کند.
حاج اسماعیلی ادامه داد: ابزار اقتصادی همواره جزئی از ابزارهای تقابل بوده است، زیرا بسیاری از جنگ‌ها در نهایت با محوریت منافع و اهداف اقتصادی شکل می‌گیرند؛ کمااینکه رویکرد فعلی آمریکایی‌ها در قبال چین نیز، ریشه در موضوعات اقتصادی و رقابتی دارد. با این وجود، در ایران اگرچه باید موضوع مقابله اقتصادی با اسرائیل در نظر گرفته شود، یعنی تدابیری برای جلوگیری از ورود کالاها و مواد اولیه اسرائیلی اندیشیده شود تا از رشد اقتصادی آن‌ها و تداوم تجاوزگری‌شان به‌ویژه در عرصه‌های نظامی جلوگیری شود، اما واقعیت این است که بازار کار و اقتصاد ایران به اندازه‌ای که تصور می‌شود، وابسته به این‌گونه کالاهای مشکوک یا مظنون به مالکیت اسرائیلی نیست. مصرف این کالاها در ایران به قدری نیست که بتوان آن را عامل تأثیرگذار یا تعیین‌کننده‌ای بر اقتصاد کشور دانست.
وی با اشاره به مصرف برنده‌ها بومی تاکید کرد: در شرایط فعلی، با توجه به محدودیت‌های اقتصادی به‌ویژه تحریم‌های غرب و آمریکا، عمده تولیدات موجود در بازار داخلی ایران از محصولات بومی و تولید داخل تأمین می‌شود و در حوزه‌هایی همچون پوشاک، نوشت‌افزار و مواد غذایی که قشر گسترده‌ای از مردم مصرف‌کننده آن‌ها هستند، تولید داخل غالب است و فقط بخشی از مواد اولیه برای برخی تولیدات از خارج وارد می‌شود. به همین دلیل، بزرگ‌نمایی این مسئله و تبدیل آن به محور اصلی دغدغه‌ها، می‌تواند باعث فاصله گرفتن ذهن جامعه و مدیران از مسائل اصلی و اساسی کشور شود.
کارشناس بازار کار با اشاره به کسب تجربه‌های در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل خاطرنشان کرد: یکی از نقاط ضعف بزرگ مدیریتی، بی‌توجهی به ظرفیت‌های عظیم اجتماعی در کشور بوده است؛ به‌ویژه در رویدادهایی همچون جنگ دوازده روزه اخیر، به روشنی مشخص شد که کشور تا چه اندازه از سرمایه‌های عظیم اجتماعی غفلت کرده است و ضرورت سرمایه‌گذاری و توجه بیشتر به این شاخصه، برای همه مسئولان مشهود شد و این مسائل باید سرلوحه برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های کشور قرار گیرد و رسانه‌ها نیز رسالت دارند به این موضوع اساسی بپردازند؛ چرا که تمرکز بر آن می‌تواند منجر به تحولات جدی و اساسی در رویکردهای سیاسی و اجتماعی کشور شود. توجه به نیازها و مطالبات مردم، تأمین رفاه عمومی، آبادانی و پیشرفت کشور باید در کنار مسائل اقتصادی به دستور کار اصلی کشور تبدیل شود.
حاج اسماعیلی افزود: ایران در عرصه روابط بین‌الملل به پیشرفت و بازنگری جدی بپردازد، راهبردهای سیاسی و خارجی کشور که در قالب دیپلماسی معرفی می‌شود، می‌تواند موجبات مجاب شدن بسیاری از کشورها را برای محدود کردن روابط اقتصادی و سیاسی با اسرائیل فراهم آورد؛ رژیم اسرائیل در سال‌های اخیر رفتارها و سیاست‌هایی اتخاذ کرده است که حتی اروپا را با وجود حمایت سنتی حاکمان، به شدت آزرده کرده است و همین امر، بستر را برای شکل‌گیری یک اجماع جهانی علیه آن رژیم فراهم می‌سازد.
وی با اشاره به تحریم کالاهای اسرائیلی و یا برندهای حامی آن بیان کرد: تحریم جهانی کالاهای اسرائیلی، می‌تواند فشارهای ملموس و مضاعفی به رژیم صهیونیستی وارد آورد و از قدرت اقتصادی آن بکاهد، زیرا چنین رژیمی تا چه زمان و به چه اندازه می‌تواند بر دریافت کمک‌های بلاعوض از آمریکا و برخی دیگر از کشورها تکیه کند و تحت فشار سیاست‌های تهاجمی قرار خواهد گرفت و عقب‌نشینی خواهد داشت، از سوی دیگر، کشورهایی که محصولات این رژیم را مصرف می‌کنند، با خودداری از استفاده از این کالاها می‌توانند در مسیر تحریم مؤثر باشند و مانع حمایت مالی از حکومت آن شوند تا دیگر درآمدهای حاصل از فروش این محصولات صرف تأمین تسلیحات آمریکایی نشود.
منبع خبر : ایمنا
